maia sarishvili

 მამას
 
მე ვიცი,რაც გაყვირებს ძილში –
შანდლებზე წამოცმული გველები 
ენებით გინათებენ ოთახს.
და მართლაც რა საშიშია ეგ მოგუგუნე სიბნელე –
ცბიერი შუქით დაგესლილი…
მე ვიცი,როგორ საპონივით ისვამ ღამღამობით
შენსავე გულს მთელს სხეულზე.
როგორ მონდომებით იცილებ ლაქებს 
შენივე გულის ქაფით.
იქნებ,ამიტომაც,
დედა ყოველ ღამით გამოდის სიკვდილიდან
და ვარდებს გირგავს იმ ჩუსტებში,
შენ რომელშიც დილაობით ფეხებს აბიჯებ…
გთხოვ, მიაგენი ჩვენთან სახლში 
ჩემს ბავშვობის ხმას.
ალბათ კანფეტების ყუთთან იქნება სადმე ახლოს.
და თუ მარმელადის გოშია აყეფდეს,
ან რამე ამდაგვარი,
ესე იგი, ჯადო ახსნილია…
 
 
 
 
Pai
 
Sei o que te faz gritar entre sonhos -
os candelabros vestidos de serpentes
iluminam o teu quarto com as suas línguas.
Quão perigosa esse ruidoso escuro
envenenado por manhosa luz ...
Sei como ensaboas à noite o teu coração por todo o corpo,
com que brio apagas as manchas
com a espuma do teu próprio coração.
Talvez por isso
a mãe chega todas as noites da morte
e planta rosas nos chinelos
que calças todas as manhãs...
Peço-te que encontres na nossa casa
a voz da minha infância.
Estará na caixa de caramelos,
se ladrar o cãozinho da marmelada
ou coisa parecida,
pois, o feitiço já está quebrado...